Færmæinn
Eing! kor
æ di Grønske, kor æ dine Blóme?
Kaafor æ døkk, Aakre! denné Ti saa tóme?
Jóré, stakkar! reint æ avklæidd vurté,
Dæfor staar 'o att ti bæræ Skjurte.
--- ooo ---
Kaafor æ
paa Vattnom slik ei Bru taa Kæildé?
Knaft paa hæna trakke Folke-Fóten beillé:
Jou, eit Bel ska Milé væra mindre!
Faafeingt æ dæ Fossen Veig vill hindre.
--- ooo ---
Etté dessa
Belé figjin Færmæinn stónda,
Ser hæinn Vaatt paa Stongen, trast hæinn ut se skónda;
Inkje vænda hæinn, um Sjóg hæinn søla,
Inkje heill, um Sno hass Andlet mjøla.
--- ooo ---
Góss ti
Høyé bæilla Var-Skji væl forvaaraa,
Færmæinn veit sin Skjeling etté Veigjé spaaraa;
Kjæringjé ha gjevé me 'om Niste:
Kaku, Smør aa Óst æ ti hass Kjiste.
--- ooo ---
Ner hæinn
nókk ha færast, kjøm hæinn att aat Dalé,
Øyken hómra, Mæinn hæinn stónda etté Garé;
Tente Pæning hæinn ti Skaapé gjøymé
Aa ti Kjæring-Arm si Trøyttheit gløymé.
--- ooo ---
(Halvorsen sin versjon 1898)
|